وبلاگ حمیدرضا قناعتیان وکیل پایه یک دادگستری
» اجرت المثل در ازدواج (عقد نکاح)
یکی از حقوق مالی که زنان به دلیل عقد نکاح از آن بهره‌مند می‌شوند، اجرت المثل است. منظور از حقوق مالی حقوقی است که از طریق پرداخت مبلغی پول جبران می‌شود. به طور کلی زنان در خانواده کارهای گوناگونی انجام می‌دهند. برای مثال پخت و پز می‌کنند، ظرف‌ها را می‌شویند و به کارهای خانه رسیدگی می‌کنند. مادران نیز به فرزندان خود شیر می‌دهند. از منظر قانونی و البته شرعی، زنان می‌توانند در قبال انجام این کارها از همسر خود مطالبه‌ی پول نمایند. در اصطلاح به این حق، اجرت المثل می‌گویند یعنی اجرتی که زن در قبال انجام کارهای خانه استحقاق دریافتش را دارد. عموما این حق برای تمامی زنان وجود دارد مگر آن‌که ثابت شود که آنان این کارها را به طور مجانی و بدون انتظار دریافت اجرت (به صورت تَبرُعی)، انجام داده‌اند. هرگاه این موضوع در دادگاه ثابت شود، زن مستحق دریافت اجرت المثل نیست. لازم به ذکر است که بعضا قضات با این استدلال که طبق عرف موجود در کشور، انجام کارهای خانه توسط زنان به صورت تبرعی انجام می‌شود، حکم به پرداخت اجرت المثل نمی‌دهند.
در هر صورت برای مطالبه‌ی اجرت المثل باید دادخواست مطالبه‌ی اجرت المثل را که حاوی بازه‌ی زمانی مطالبه‌ی این حق است، به مرجع صالح تقدیم کرد. البته باید توجه داشت که در عمل، دادگاه‌ها اصولا مبلغ قابل توجهی به عنوان اجرت المثل در نظر نمی‌گیرند.
